Geestverwant

Soms voelen we ons als een roepende in de woestijn, met ons gepreek over innovatief ondernemerschap. Het is dan fijn om te zien dat er wel degelijk geestverwanten zijn, zoals Robert Gaal (van BlueAce). Robert heeft een mooie post geschreven over de vraag “Waarom produceren onze scholen werknemers, en geen ondernemers?” Al verwacht hij volgens mij wat te veel heil van overheidsbeleid en onderschat hij de ontwikkelingen die in het onderwijs gaande zijn. Los van dat: complimenten! Dit is een vraag die niet vaak genoeg gesteld kan worden!

Over voetballers en tennissers (en ondernemers)

Er zijn twee soorten mensen op de wereld. Ik noem ze voetballers en tennissers, maar ik zou ook boeren en jagers kunnen zeggen, of werknemers en ondernemers.
Voetballers trouwen met hun jeugdliefde, krijgen kinderen als ze 21 zijn en vestigen zich na een carrière die langs Amsterdam, Londen en Barcelona leidt in Epe, op loopafstand van het ouderlijk huis.
Tennissers leven uit een koffer, wonen in Monaco en hebben relaties met modellen.
Mensen van het voetballer-type hechten aan familie, wortels en materiële welvaart. Ze zijn behoudend in alle betekenissen van het woord. Mensen van het tennisser-type gaan voor ontdekking, beleving en persoonlijke groei. Ze zijn avontuurlijk, adaptief en vrijdenkend. De verhouding tussen tennissers en voetballers is moeizaam, omdat ze elkaar fundamenteel niet begrijpen.
In Nederland zijn de voetballers verreweg in de meerderheid. We zijn een voetbal-land. We winnen ook regelmatig wat, met voetbal. De enige behoorlijke Nederlandse tennisser van de laatste dertig jaar is eigenlijk een Tsjech.
Ondernemen is best moeilijk in Nederland.