De grenzen van gratis
In ons prachtboek Innovatief Ondernemen schrijven Ritzo en ik een mooi hoofdstuk over verdienmodellen: "verdienen met de klant". Je kunt als ondernemer natuurlijk de gebruiker laten betalen, maar bij een normaal verlopende vraagcurve schiet je afzet omhoog als je je product (of je klant, of beide) laat sponsoren. In de ideale situatie is het product voor de gebruiker gratis en wordt de ondernemer toch heel erg rijk.
De kampioen van dit verdienmodel is natuurlijk Google, dat gratis waardevolle software levert. En er zijn ook gratis kranten, gratis bellen en gratis post versturen (een kans die TNT Post nog steeds laat liggen; de beruchte rookworst-zegel kost gewoon 44 cent). Gratis fietsen (werkwoord) en autorijden, op c.q. in een bestickerd vervoermiddel, is ook al gesignaleerd.
Allemaal prachtig, maar als econoom is er bij mij ingestampt "there's no such thing as a free lunch"; uiteindelijk moet iemand toch betalen. Alles wat gratis is wordt betaald door de producenten (en uiteindelijk de gebruikers) van de producten die (nog) niet gratis zijn. Ergens moet dus een grens liggen, bepaald door het totale advertentiebudget. Maar misschien vergis ik me. De gratis-aanbieders adverteren zelf ook weer. Rekt dat de grens alleen een beetje op of ontstaat er een nieuwe geldloze economie, met advertenties (en uiteindelijk aandacht) als ruilmiddel?
categorie: economie
2 opmerkingen:
Hoi Ronald,
ik denk dat de crux hem zit in het feit dat je er als econoom naar kijkt met monetair kapitaal in je achterhoofd. Als je sociaal en informatie-kapitaal meerekent in je modellen, dan openen zich geheel andere perspectieven.
Lees Bernard Lietaer er maar eens op na, oud-directeur van de belgische bank, in het boek "het geld van de toekomst".
Wellicht leuk om een keer een videoblogpost te maken samen over dit onderwerp?
Interresant dit blog!
Ik denk dat kennis het nieuwe geld van de toekomst is. Het uitwisselen van waardevolle en relevante informatie wordt denk ik het centrum van de economie. Het zal er in de toekomst steeds meer om gaan hoeveel toegevoegde waarde bedrijven kunnen cre�ren in plaats van geldelijke winst. Kapitaal zal ondergeschikt worden aan kennis. Nu leidt kapitaal een leven op zich en hollen we er (soms ademloos) achteraan.
Het geld zoals we dat nu kennen zal wel blijven bestaan, maar weer de rol krijgen waar het voor bedoeld is: een hulpmiddel bij het inkopen van onze primaire en secundaire levensbehoeften.
Een reactie posten